Muziekencyclopedie.nl van Beeld en Geluid is een online kennisplatform over Nederlandse muziek. Hier vindt u biografieën, discografieën, werkenlijsten, foto’s, links en audio/video van meer dan 5000 Nederlandse muzikanten, bands, componisten, ensembles, orkesten, podia en festivals uit de Nederlandse pop-, jazz-, wereld-, klassieke en hedendaagse muziek. De Muziekencyclopedie is rond 1997 van start gegaan bij het Nationaal Pop Instituut (NPI).
Tamara Maria Tahalele is de dochter van een voormalige dansdocente en een bandleider/basgitarist van de rockband Black Magic, de allereerste Molukse popband die in Nederland opereerde en geldt als inspirator voor latere acts als Massada, Daniël Sahuleka en Moluccan Moods Orchestra. Tamara's eerste podiumambities manifesteren zich echter op dansgebied. Ze studeert op de Arnhemse Dansacademie en danst als soliste van een showdansgroep waarmee zij optreedt in binnen- en buitenland.
" In 1994 richt Tamara Maria haar eerste bandje op, samen met gitarist Leo Henrichs, die sinds 2003 met Raughi Ebert internationaal succesvol is met het Duitse gitaarduo Tierra Negra. In het schnabbelcircuit doet Tamara haar intrede in 1995 via optredens met toetsenisten Christoph Völcker, Lilian Jarad en Vincent Helbers.
Aangemoedigd door haar eerste zangdocent Ronald Douglas start Tamara haar studie zang en jazz op het Conservatorium in Hilversum en Amsterdam (waar Greetje Kauffeld haar onder haar hoede neemt) en werkt zij daarnaast als sales en marketing assistent bij de VARA.
Tamara Maria treedt in deze tijd veelvuldig als duo met gitarist Wolfgang Martini. Andere muzikanten waar zij regelmatig mee samenwerkt in deze periode zijn pianist Orjan Graafmans, gitarist Frans van Keep, gitarist Jan Dumee, Michiel Buursen, percussionist Udo Demandt en bassist Han Slinger (Hotel Gooiland te Hilversum, 1998), bassist Charly Angenois en gitarist Maurice Rugebregt (benefietconcerten voor de Molukken, 1999), bassist Edwin Corzilius en gitarist Dolf de Vries (van de Dutch Swing Society in de Koepelkerk te Amsterdam in 1997), bassiste Phaedra Kwant en gitarist Jurgen Burdorf.
Na het behalen van haar conservatorium diploma wint Tamara een Ans Witting Stipendium om zich verder te specialiseren in de Braziliaanse muziek. Ze vertrekt naar Rio de Janeiro en volgt lessen bij Antonio Adolfo, Carol Saboya en Cris Delanno, wereldwijd toonaangevende vertolkers van de hedendaagse bossanova.
Ze ontmoet daar ook pianist Cor Bakker en zingt in zijn televisieprogramma, live vanuit Ipanema, in het bijzijn van de originele 'Girl from Ipanema' Heloísa Pinheiro, die destijds componist Antonio Carlos Jobim en tekstdichter Vinicius de Moraes inspireerde tot het schrijven van het wereldberoemde gelijknamige lied.
Wanneer ze platen van het Duitse collectief Jazzanova hoort, opent Tamara's hart zich voor het dancegenre, wat resulteert in diverse danceproducties die uitkomen als 12” op vinyl en/of op compilaties. Haar eerste wapenfeit in de dance is als gastvocaliste op twee 12” EP's van de drum & bass-act Ancronix - Dark Thoughts en GPS - waarbij ze voor het eerst ook haar pseudoniem Tyrah Morena gebruikt.
Naast optredens als latin-jazz diva met haar eigen kwartet en als gastvocaliste van de groep X(eptional (winnaar van de Grote Prijs van Nederland in 1997 in de categorie dance) werkt Tamara Maria als vocaliste/songwriter mee aan tal van plaatproducties, waaronder Desejo van DJ Madskillz, Static Interference van Maverick, It's A New Day van La Luna Azura, Summer Breeze van Café Easy, Mas Que Nada van Alegria en Canção Da Manhã van S.W., beter bekend als Stuart van de Europese trance superhit Free (Let It Be).
Verder treedt zij op met ondermeer Eddy de Clercq (Club Panama in Amsterdam en diverse culturele festivals), Praful (op het Haarlem Jazz Festival), Erik Robaard (op het Laren Festival) en de Jakarta All Stars (in Hotel Arena te Amsterdam).
Naast liveoptredens met haar eigen band en met andere bands werkt Tamara (of Tyrah) in de studio als zangeres/songwriter mee aan diverse plaatproducties, waaronder Sem Teu Amor van X(eptional, Me Against The Machine van Maverick, Quero Tocar van DJ Jeroenski en No Way Out van Varian. Deze laatste onder de bezielende leiding van BZN-producer Roy Beltman (1946-2005), opgenomen in zijn studio aan huis. Ze ontmoet DJ Rob Boskamp, waarmee ze later regelmatig zal samenwerken.
2004. Tamara's optredens als gastvocaliste worden steeds talrijker en ook in de studio blijft ze als zodanig actief, ondermeer op Deeper and Deeper van Combo Moderna, Mambossa ook van Combo Moderna, T'Adoro van DJ Jeroenski & D. Darque en Kashmer Sensual van D-Rashid & DJ Madskillz. Het tevens door haar geschreven Pela Praia (remix) van X(eptional wordt vooral in Engeland goed ontvangen. (In dit jaar werd ik ook moeder van mijn lieve en bijzondere zoon)
Dit jaar doet de zangeres liveoptredens als gastvocaliste met het loungecombo LC04, met DJ D-Rashid (Koninginnenacht Amsterdam), Solo Moderna (Supernatural in Tivoli te Utrecht) en studiosessies. Met producer Jasper Bosscher neemt ze als Tyrah Morena het nummer Floresta op, dat wordt uitgebracht op het verzamelalbum Dutch Caribbean Grooves (Disky 2CD DO-903254), samengesteld door Rob Boskamp.
Samen met Boskamp doet ze een tournee door Curaçao getiteld Carribean Dutch Grooves. Verder is ze te horen op Reach The Light van Varian en Venha van Morada. Ook ontmoet ze Alain Eskinasi en DJ Graham B, het team achter Electro Côco (Edison Wereldmuziek Nationaal in 2004) en de groep Jazz Juice. Na een succesvolle try-out in het Amsterdamse Vondelpark wordt ze als vaste gastvocalist bij Jazz Juice gevraagd.
Tamara doet haar eerste - zelf geproduceerde en georganiseerde - theatertour getiteld A Tribute To Elis Regina en wordt daarbij begeleid door Hans Kwakkernaat op piano, Cord Heineking op bas, Frans van Keep op gitaar en Niek van Wiggen op drums.
Tevens treedt ze samen met de groep Jazz Juice op tijdens het Blue Note Festival in België, op het Pure Jazz Festival in Den Haag, op North Sea Jazz en regelmatig in The Sugar Factory te Amsterdam. Door haar werk met Jazz Juice treedt zij ook op met gastmuzikanten als Sarah Lee Vos, Benjamin Herman, Patrick van Herrikhuyzen, Tineke Postma, Maite Hontelé, Roël Calister en Claus Toft.
Voor het Holland Casino te Enschede begint Tamara met het organiseren van een maandelijkse jazzmiddag: de Lazy Sunday Afternoon Sessions, met Nippy Noya, Allard Buwalda, Joost van Schaik en het Enschede Jazz Trio (met Rob Horsting) als hoofdgasten. Dat jaar treedt ze ook op tijdens het Schiedam Stadserf Festival met Bart Tarenskeen, het Jazz Festival Eastern te Nijmegen met Jura Gomez, een aantal multiculturele festivals met Jan Wouter Oostenrijk, het Moluks Museum Theater met Bart Fermie en in diverse clubs met Paul van der Feen en DJ Maestro (Volvo Ocean Race, Talkies Magazine).
Tamara's debuutalbum verschijnt met als titel Tamara Maria. Ze produceert het voornamelijk covers bevattende album zelf. Een keur aan gastmusici neemt deel aan het in de Power Sound Studio te Amsterdamse opgenomen album. Ze bevindt zich in de bevoorrechte positie om alle musici op haar CD album uit te nodigen die boven aan haar verlanglijstje staan : Alain Eskinasi, Maarten van der Grinten, Cor Bakker, Charly Angenois, Enrique Firpi, Bart Fermie, Wouter Hamel, Praful, Hermine Deurloo, Martin Verdonk en Patrick van Herrikhuyzen.
Maar ook als gastvocaliste blijft ze actief, waarbij steeds vaker ook haar naam speciaal vermeld wordt, ondermeer op de releases Perto De Mim van Gregor Salto & Royal Rooster featuring Tyrah Morena, Gingele Paradise en I'm Not In love van Jaydee featuring Tamara Maria en en Siempre Pra Sol van de Canadese producer Christian Alvarez featuring Tyrah Morena, verschenen op het Mutated Music label.
Ook zingt Tamara Maria in opdracht van de commerciële televisiezender Net 5 en het drankmerk Pernod Ricard de nummers Casa Bocquero en Tia Maria van Cosmic Lounge featuring Tamara Maria, die uitkomen op de CD Casa Maria, ter ere van het tv-programma Julia's Tango. Met de Belgische chansonnier Freddy Birset neemt ze ook een nummer op: Irmaozinho (Vader Jakob) door Freddy Birset featuring Tamara Maria, in eigen beheer uitgebracht door Freddy Birset.
Verder werkt ze mee aan het album 52nd Street van Jazz Juice (op de tracks Canto De Ossanha en het zelf van tekst voorziene nummer Atravessar) en het album Boogalookalikes van Solo Moderna (op de tracks Crazy Beat en Bop The Ragtop). Ze staat op festivals samen met onder meer David de Marez Oyens (Latin Festival Groningen), Maurice Rugebregt (Amersfoort Jazz Festival en The Hague Jazz) en Wouter Hamel (Jazzfestival Eindhoven).
In de Jaarbeurs te Utrecht treedt ze op als voorprogramma van het Concert Van De Drie Baritons (Ernst Daniël Smid, Henk Poort en Marco Bakker), waarmee ze tevens de tweede oplage van haar debuutalbum inluidt.
Tamara gaat nieuwe samenwerking aan met ondermeer Jean Louis van Dam en Frits Landesbergen. Ze doet sessies met David Golek, George Pelupessy, Sietse van Gorkom (Red Limo String Quartet, Kyteman's Hiphoporkest) en vele anderen.
Ze leert draaien en mixen van DJ Groovin' en treedt al snel ook als DJ op, vaak samen met saxofonist Remko Smid, ondermeer bij Passengers Terminal Amsterdam, Witte Huis in Loosdrecht, Beach Club Vroeger in Bloemendaal, Groninger Museum en Club Delano in Utrecht.
Tamara Maria's hart ligt echter nog het meeste bij akoestische live interactie met muzikanten en ze besluit voorlopig haar drukke bestaan als zangeres in het schnabbelcircuit te laten prevaleren.
De tracks My Funny Valentine en The Girl From Ipanema van Jaydee featuring Tamara Maria verschijnen op de dubbele verzamel-CD Ibiza Beats: Sunset Chill & Beach Lounge Volume 2. Tamara treedt toe als medekompaan bij het Muzikantenboekingsburo.nl. Zo'n vijftig tot zestig optredens per jaar worden er voor haar geboekt, op festivals, in clubs, maar ook op recepties, bedrijfsfeesten, bruiloften en partijen.